Voor de Maan

(waar ik nooit achter zal komen)

O Maan, jij bolle dondersteen,

Wat heb je allemaal teweeggebracht

met het verlaten van de Aarde

Ik zie dat je altijd lacht in de donkere nacht

Maar wacht eens even

Jij veranderde zo ingrijpend het leven

Jij ging nu ook op en onder

En gaf nieuwe dynamiek

Aan de aardse lyriek

Het gaf ook meteen gedonder

Want door jou scheidden de geslachten

Door jou begon het smachten

Naar elkaar maar is dat raar?

Zilver is jou stof is jou taal

Is het spreken van ons allemaal

Maar ook het hels kabaal

Om waar het allemaal mee begon

En dat is en blijft de goddelijke zon!

KH